«Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους.» Ελιονορ Ρούσβελτ

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Σκέπτομαι και γράφω. Θέμα: Η Δημοκρατία στην Ελλάδα

Η κυρία μας έδωσε σαν εργασία για το σπίτι να κάνουμε μια έκθεση για την Δημοκρατία.
Όταν το είδε η μαμά μου (που μου γράφει συνήθως για το «σκέπτομαι και γράφω») μου είπε θυμωμένη: “Tι βλακείες σας έβαλε πάλι αυτή ;” Μετά από λίγο μου είπε να γράφω μόνος μου, γιατί «τώρα είσαι μεγάλο παιδί, πια.» Δεν νομίζω ότι είναι βλακείες, γιατί η κυρία είναι πολύ καλή και μας αγαπάει πολύ και ας μας λέει συνέχεια ότι πρέπει να διαβάζουμε πολύ, γιατί εμείς είμαστε το μέλλον της Ελλάδος. Αυτό που κατάλαβα από την μαμά μου όμως, είναι ότι μεγάλωσα και μπορώ να ασχοληθώ με «βλακείες», όποτε δεν μπορώ να ασχοληθώ πια με κάτι πιο «σοβαρό». Θα αφήσω το παιχνίδι για μετά…
Λοιπόν, αναγκάζομαι και πάω στον Κωστάκη, εδώ πιο κάτω, για να δούμε στον υπολογιστή του. Τώρα θα το χρησιμοποιήσουμε για κάτι άλλο… Μέχρι τώρα νόμιζα ότι είναι μόνο για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ο Κωστάκης είναι γιος του αντιδημάρχου μας που είναι μαζί στο κόμμα με ένα χοντρό κύριο που βλέπω στην τηλεόραση να κουνάει συνέχεια τα χέρια και να λέει κάτι λέξεις δύσκολες που δεν είναι για μένα, όπως μου είπε η μαμά μου. Αλλά τόσο πολύ που τον δείχνουν, τις έμαθα πια: ότι είναι “κάθετος απέναντι” και “ενημερωμένος για όλα”. H μαμά του Κωστάκη μου δίνει πότε - πότε κάτι ρούχα του που δεν τα φοράει πια, γιατί όλο τρώει και έχει παχύνει. Τον Κωστάκη τον αφήνουν να παίζει μαζί μου, γιατί ο μπαμπάς μου τον ψήφησε και έχουμε και μεγάλο σόι, “ας κάνει και αλλιώς το λαμόγιο”, λέει ο μπαμπάς μου. Το “λαμόγιο” έμαθα τελευταία τι σημαίνει, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί τον ψήφησε ο μπαμπάς μου, αν είναι λαμόγιο και όλο τον βρίζει, αλλά μόνο στο σπίτι…
Βρίσκω στο Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια:

“Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και εξασκείται από το λαό.”

Μόνο αυτό και κάτι για άμεση και έμμεση Δημοκρατία…
Α, να, βρήκα και αυτό:
“Ως Δημοκρατία της Μπανανιάς ορίζεται μια μικρή χώρα πολιτικά ασταθής, εξαρτώμενη σε περιορισμένη αγροτική παραγωγή και είδη (βλ. μπανάνα) και κυριαρχείται από μια μικρή, αυτοεκλεγμένη, πλούσια και διεφθαρμένη ελίτ.” (από http://en.wikipedia.org/wiki/Banana_republic)
Ουφ, τώρα μπερδεύτηκα…
Γύρισε ο μπαμπάς μου από τα κτήματα με τις ελιές που έχουμε. Είναι κουρασμένος και βρεγμένος, αλλά δεν έχω τι να κάνω… Πάω να τον ρωτήσω, ο μπαμπάς μου τα ξέρει όλα, τα μαθαίνει στο καφενείο που πάει κάθε βράδυ (Ο κύριος Γιάννης, ο ιδιοκτήτης του καφενείου ξέρει, γιατί τώρα έχει αφίσες με μια σημαία που γράφει Νέα Δημοκρατία στα τζάμια… Εμένα πάλι μου άρεσαν πιο πολύ αυτά που είχε όταν ήμουν μικρός, με ένα πράσινο ήλιο και ένα κύριο με μουστάκι που χαμογελούσε όμορφα, όπως κάνει και ο Άγιος Βασίλης, αλλά ποιος με ρωτάει εμένα… Ο μπαμπάς μου λέει ότι αυτόν τον κύριο δεν τον θέλουν τα συμφέροντα, γιατί είναι με το λαό, αλλά πάλι μόνο στο σπίτι.)
Ο μπαμπάς μου είπε πάλι: «Τι είναι αυτές οι βλακείες, για να δω…» Τα διάβασε, πρώτα γέλασε και μετά μου είπε με σοβαρό ύφος να γράφω μόνο το πρώτο. Πήγε να κοιμηθεί, το βράδυ έχει αγώνα στην τηλεόραση και θέλει να το δει.
Λοιπόν, αρχίζω:

Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και εξασκείται από το λαό.”

Ναι, αλλά τι άλλο; Η μαμά μου μαγειρεύει για το βράδυ και βλέπει ειδήσεις. Δείχνει τον κύριο με το μουστάκι που πήγε στο Πειραιά και άρχισε να κλαίει, όταν του ριξάνε τα ΜΑΤ δακρυγόνα, για να μην μιλήσει με τους αγρότες. «Μαμά, αυτοί οι αγρότες που πήγαν στο λιμάνι είναι λαός;» «Ναι.», μου απαντάει. «Και οι αστυνομικοί τι είναι;» «Εξουσία.», μου λέει. Πάλι μπερδεύομαι: «Μαμά, και γιατί η εξουσία ρίχνει δακρυγόνα στην Δημοκρατία;» «Να, πάλι βλακείες σας μαθαίνουν στο σχολειό. Την Δημοκρατία την κάνει η εξουσία και μόνο, όπως θέλει!», μου λέει νευριασμένη. «Μαμά, δηλαδή η Δημοκρατία είναι η εξουσία;» «Ναι, για αυτό την λένε και Νέα “Δημοκρατία”» «Και η Νέα Δημοκρατία είναι ο λαός;» επιμένω, για να καταλάβω. «Όχι, αλλά κάνει ότι θέλει με το λαό… Άντε, άσε με και έχω δουλεία!»
Τώρα τι να γράφω, γιατί η κυρία μας είπε ότι πριν να γραφούμε πρέπει να καταλάβουμε το θέμα και εγώ μπερδεύτηκα εντελώς…
Ξύπνησε ο μπαμπάς μου. «Μπαμπά, οι αγρότες είναι λαός;» «Ναι», απατάει. «Και γιατί πήγανε στο Πειραιά και εσύ δεν πήγες;» «Γιατί είναι μ…λακες. Να, οι δικοί μας τι καλά περνάνε που πήγαν μαζί με την εξουσία…» (ο μπαμπάς μου είναι με κάτι κύριους που έχουν κάτι κόκκινες σημαίες, μιλάνε πολύ για το λαό, αλλά δεν κλαίνε σαν τον κύριο με το μουστάκι, τελευταία χρόνια είναι πολύ χαρούμενοι, δεν ξέρω γιατί…) «Μπαμπά, τι είναι η ελίτ;» «Αυτοί που έχουν τώρα την εξουσία.» και φεύγει στο καφενείο να δει το ματς και να κάνει πολιτική, γιατί ο μπαμπάς μου τα ξέρει όλα και δεν είναι μ…λακας να κλαίγεται για την τιμή του ελαιολάδου που όλο πέφτει… “Έχει άλλους βλάκες που τραβάνε το κάρο”, λέει ο μπαμπάς μου…

Σκέπτομαι και γράφω:
“Την Δημοκρατία την δώσαμε στον κόσμο εμείς οι έλληνες, αλλά πολύ παλιά. Λένε ότι οι έλληνες έδωσαν τα Φώτα στον κόσμο και τώρα έμειναν στο σκοτάδι. Για αυτό τα ΜΑΤ ρίχνουν κρότου λάμψης. Την Δημοκρατία την κάνουν τα ΜΑΤ. Αν ο λαός συμφωνεί να ρίχνει δακρυγόνα τα ΜΑΤ, τότε δουλεύει πιο πολύ, όπως ο μπαμπάς μου που όλο φεύγει και όταν είναι σπίτι όλο κοιμάται… και έτσι δεν έχει χρόνο να ακούει τις βλακείες μου που τον νευριάζουν. Έτσι είναι πιο ήσυχος και νομίζει ότι είναι εξουσία.
Για μένα πάλι, δεν είναι τόσο εύκολο, γιατί εδώ και κάτι χειμώνες ο Άγιος Βασίλης μου φέρνει μόνο σοκολάτες και μπανάνες… Για αυτό, εγώ περιμένω αυτόν τον κύριο με το μουστάκι που πήγε στους αγρότες και έφαγε δακρυγόνα και ας να μην είναι Νέα Δημοκρατία, να πάρω και το πυροσβεστικό που είδα στο κατάστημα παιχνιδιών και μπορεί και ένα υπολογιστή, όπως έχει ο Κωστάκης.
Τώρα η εξουσία μου δίνει μόνο μπανάνες και τις βαρέθηκα, πια… άσε που τελευταία ούτε από αυτές δεν παίρνω, παρά μόνο στις γιορτές κάτι λίγα…
Σαν μέλλον της Ελλάδος, δεν θέλω την Νέα Δημοκρατία, θέλω ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!”

Στρατής Ψηφοφορόπουλος.
Μαθητής Ελληνικού Δημοτικού Σχολείου

Υ.Γ. Από την «κυρία»:

"Δημοκρατία κρείττον τυραννίδος" (Η Δημοκρατία προτιμότερη της τυραννίδας) - Περίανδρος

Σύνταγμα της Ελλάδος

Ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα

ΑΡΘΡΟ 5

4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ' αυτήν.

ΑΡΘΡΟ 11

1. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα.

5 σχόλια:

Δήμητρα είπε...

Aγάπη έραψες....Καλησπέρα!

KΑΡΜΕΝ είπε...

@Δήμητρα, σε ευχαριστώ πολύ.
Καλησπέρα και σε σένα.

Leviathan είπε...

kala de 8a borouses na ta peis me kalitero tropo!!!kalispera!!

KΑΡΜΕΝ είπε...

@Leviathan,
Ευχαριστώ πολύ, Σοφοκλή. Προσπάθησα.
Να΄σαι πάντα καλά.

o geros είπε...

Xa xa! Εγώ, η γυναίκα μου, ο γιος μου και η δασκάλα του! Πού με ξέρεις;